Bronstijd

Heel heel vroeg op pad voor de burlende herten.

Die rond deze tijd echt niet bang zijn.

Ze laten je dichtbij komen als ze geen gevechten beginnen.

Ze burlen wat af, ik was omsingeld en het geluid deed je duizelen,

Na het burlen zetten ze een geurvlag af aan een tak.

Door het uitstrekken zie je duidelijk de adamsappel die tijdens het burlen op en neer in de keel gaat van de kaak naar de borst en weer terug.

Hij had maar weinig aandacht voor ons.

Er waren veel zodat we heb vaak kunnen aanschouwen.

Hier een vooraanzicht van het burlen.

Na hun gevecht met de hormonen is er even rust voor alles weer van voren af aan gaat.

De geur die er hangt in het bos is niet te beschrijven.

De bokken voeren gevechten door tegen elkaar aan de rammen met hun geweien.

Het geluid van gewei op gewei is of er een schermgevecht plaats vind met houten zwaarden, wel heel luid en een beetje hol.

Na een gevecht zijn ze te benaderen om een moie foto te maken.

Het gewei is bijzonder groot en heel statig.

Heerlijk als je dit zo ziet en dat hij poseert.

Als het wat later op de ochtend gedaan is met het burlen dan zoeken de bokken de rust op, ze zijn dan helemaal uitgeput en zoeken niet eens een schuilplaats.

Normaal zie je ze niet maar nu liggen ze her en der verspreid in de bossen.
Deze foto is van heel dichtbij gemaakt.

De zon begint te schijnen door de bomen en geeft een mystieuse sfeer.

Meestal zoeken ze wat los zand op om lekker in te liggen.

De zon schijnt net door het platte gedeelte wat iets dunner is van het gewei. In het echt is het mooier als op de foto.

Machtig dieren en je voelt je bijzonder klein als je dat gezien hebt.

Nog een keer de zon op een ander hert. We laten ze nu verder met rust zodat ze weer krachten kunnen opdoen voor de volgende ronde.

Hier zijn de groeven mooi te zien van het gewei. Vroeg opstaan loont de moeite.